Wilskracht op de fiets
Vandaag (zaterdag 10 januari) is het zo ver. Afgelopen maanden bereidden we ons, met een groep sportieve klanten, voor op ons doel: de strandrace Egmond–Pier-Egmond.
In mijn vorige blogs gaf ik tips voor die voorbereiding. Eén belangrijk ding heb ik nog niet genoemd: de wilskracht om eraan te beginnen en het vol te houden.
Wilskracht, daar lees ik momenteel een boek over. En dat is best bijzonder.
20 minuten lezen
Na de middelbare school heb ik zelden meer een boek gelezen. Ik kreeg de diagnose dyslexie, en al na een paar moeilijke woorden denk ik ‘stop maar, niks voor mij.’ Maar in een training waaraan ik deelnam rekende iemand ons voor: in 20 minuten per dag, zes dagen per week, kun je 100 uur in een jaar lezen. Dat raakte me. Vooral omdat de man die het vertelde, net als ik nu, 46 jaar was en berekende dat hij op die manier al 375 boeken had kunnen lezen.
Uitdelen
Wow. Als ik dát had gedaan, wat zou ik dan allemaal nog meer weten over fietsen, financieel vrij zijn, bewegen en eten? Dat voelde als een gemiste kans. Én als een mogelijkheid.
In zes weken ben ik al 1,5 boek verder. Wat een rijkdom en wat een beweging zet dat in gang!
Van mijn eerste boek, Leef lekker van Nisandeh Neta, heb ik 20 exemplaren gekocht. Die heb ik aan mijn personeel, familie en mijn kinderen gegeven. Zo heb ik gevierd dat ik lezen eigenlijk niet zo lastig vind, en zelfs boeiend en leerzaam.
We zullen doorgaan
Het tweede boek dat ik gekozen heb gaat over wilskracht. Volgens het woordenboek ‘het vermogen om iets te willen en die wil ook uit te voeren’. Dit kan variëren van een carrière najagen en invulling (blijven) geven, terugkomen van een slopende ziekte of je herpakken. Het moeilijke is om de kracht te behouden. Ieder mens heeft ergens een grens waar wilsuitputting optreedt. Dan is het zaak om jezelf te motiveren om toch door te gaan.
Zoet
Halverwege dit boek realiseer ik me dat ik wel wat hardnekkige gewoontes heb: te hard werken, sporten en eten. Werken en sporten met weinig zorg voor mijn lichaam, maar wel met wilskracht! Ik weet dus zeker dat ik het heb en er gebruik van kan maken. Eten is nog steeds een hardnekkige gewoonte: voor ik het weet neem ik iets te eten, en besef later dat het was omdat ik iets spannend vond of lastig.
Ik heb inmiddels gezien dat suiker erg verslavend is. Ik kan er maar moeilijk van af komen, zeker omdat het bijna overal in zit. Heb jij ideeën of tips?
Kiezen
Als ik me steeds realiseer dat ik een keuze heb, wordt het heel anders. Dan ben ik in charge, niet de verslaving of het vluchten in eten of sporten of hard werken. Dan zie ik de ongemakken onder ogen.
Dit heb ik in de afgelopen periode gezien. Soms was ik gefocust om te trainen voor de strandrace, dan weer te veel en dan weer niet. Ook zaterdag heb ik een keuze. Ik kies ervoor om te genieten van mijn lijf en waar dat toe in staat is. Genieten van de omstandigheden, ook al wordt er windkracht 7 voorspeld. Ik fiets omdat ik wil genieten en zorg voor mijn lichaam heb.
Geniet jij ook, en hoe?
Groet,
Leo
