Stalen racefiets Kona

Retro beauty van Kona in een modern jasje. Ik ben verliefd ❤ ️en jij.

Stalen frame, 30 mm brede banden,schijfremmen, Shimano ultegra, Carbon voorvork.

Hoi Eric, Leo.

En toen was ik weer thuis. Met m’n nieuwe Kona.

Je denkt, ‘ach, aluminium of staal, wat maakt dat nou uit?’ Maar in Lunteren ben ik eens afgestapt en gekeken of er niet ergens stiekem een
veerelement in de achterbouw weg gebouwd zat. Bij de Sensa ga ik iets in de pedalen staan, en hou ik even ‘extra goed ’t stuur vast’ als er
bijvoorbeeld een flinke boomwortel onder het asfalt is gegroeid, of als er een dilatatievoeg tussen de betonplaten van ’t fietspad zit.
De Kona echter lust ze rauw, als hij een middelvinger had zou hij ‘m opsteken naar vuile weggedeelten, dwars groeven, zand op ’t fietspad en dat soort dingen. Zo comfortabel, en zo mooi fietsen en sturen, als een.. nou ja, zoals m’n Santos. Dat gevoel van ‘hoi ik ben een tank en we gaan daarheen, wat we ook tegenkomen’.

Een van de allerbeste dingen die ik tot nu toe al kan constateren, zijn, naast het sublieme comfort van het frame, de koppen van de remhendels.
Doordat de hydraulica van de remmen er in verwerkt zit zijn die wat groter, en doordat ze wat groter zijn vallen ze nagenoeg perfect in m’n handpalmen, alsof ze er in gegoten zijn, echt fantastisch.

Bovendien valt de iets andere zithouding op, de maten zijn maar enkele centimeters tot nagenoeg niets anders dan bij de Sensa, maar, als ik bijvoorbeeld
de fiets thuis tegen de tafel zet, steunt de Sensa tegen de zadelpen en het stuur. Bij de Kona zit het stuur net zo’n beetje hoger dat dat over het tafelblad heen
draait, dat geringe verschil maakt de hele fiets wat comfortabeler en relaxter, echt een plezier om mee te rijden.
Nu ik het toch over relaxter heb: de remmen. Fantastisch. Geen herrie, geen gedoe, knijpen, remmen. Top.

Top-fiets jongens. Echt top. En bloed mooi.

Allemaal aan het staal.

Sportieve groet,

Rutger Vonkeman

Kijk ook deze video